Το πλάσιμο της κουλούρας
Η Πέμπτη, ήταν αφιερωμένη και στα δυο σπίτια στο πλάσιμο της κουλούρας, όπου έκαναν από δυο σκαφίδια ψωμί στο καθένα. Μαζεύονταν κορίτσια που είχαν εν ζωή και τους δύο γονείς τους, φιλενάδες της νύφης στο ένα σπίτι και γυναίκες συγγενείς του γαμπρού στο άλλο, έκαναν προζύμι το οποίο κάνανε όλο κουλούρες.
Τα πέτουρα
Στο σπίτι του γαμπρού, ειδικά, γινόταν μεγάλο γλέντι με μουσικά όργανα. Η πεθερά ετοίμαζε το σκαφίδ(ι) (ξύλινη σκάφη, που ζύμωναν το ψωμί της καθημερινότητας) και τρεις πρωτοστέφανες κοσκίνιζαν το αλεύρι, προσέχοντας την ώρα που κοσκινίζουν, να μη χτυπούν δυνατά τα χέρια τους στη σήτα, για να μην παταρίζ(ει) (δέρνει) ο γαμπρός τη νύφη (σύμφωνα με το έθιμο). Αφού τελείωνε το κοσκίνισμα, δύο κοπέλες της παντρειάς ετοίμαζαν τη ζύμη στο σκαφίδ(ι), με αλεύρι, αλάτι, νερό, λίγο λάδι και λίγο ξύδι, για να γίνουν τριφτά τα φύλλα, και όποια τελείωνε πρώτη, πασάλειφε με αλεύρι τα μάγουλα της άλλης. Γι’ αυτό και ο συναγωνισμός ανάμεσα στα δυο κορίτσια ήταν μεγάλος. Στη συνέχεια, με τη Ζύμη αυτή άνοιγαν μερικά φύλλα τα λεγόμενα πέτουρα ή τις κούρις τα έψηναν στη γάστρα ή στη σόμπα, τα έκοβαν μικρά κομματάκια, τα βουτούσαν στο μέλι, για να είναι γλυκιά η νύφη, και τα μοίραζαν σε όλους τους καλεσμένους που παραβρίσκονταν εκείνη την ώρα στο σπίτι του γαμπρού ή της νύφης.