Το λάβαρο του γάμου
Στη συνέχεια, οι πρωτοστέφανες στόλιζαν την κέσκα (το λάβαρο του γάμου) και οι πιο καλλίφωνες της παρέας, τραγουδούσαν το τραγούδι του γάμου:
«Τρέχουν οι βρύσις, τρέχουν τα νιαρά,
τρέχουν κι οι αρχόντοι να ιδούν
πώς στουλίζουν τη νύφ(η).
Πώς τη στολίζουν και πώς τη σκεπίζουν.
Κέέέέσ(ι), κέέέέσ(ι), ίίίχουχουουου...»
Η κέσκα, ήταν τετράγωνη λευκή μαντίλα, κεντημένη με διάφορα λουλούδια σε ζωηρά χρώματα, όπως: βυσσινί, πράσινο κόκκινο, κίτρινο και καφέ, που σχημάτιζαν ένα στεφάνι γύρω-γύρω και είχε χρωματιστές φούντες δεμένες. Την κρεμούσαν σε ένα κοντάρι, στο οποίο τύλιγαν δίχρωμο στριφτό κορδόνι από μάλλινη κλωστή άσπρη και κόκκινη. Στην κορυφή του κονταριού, στη θέση του σταυρού, έμπηγαν ένα κατακόκκινο μήλο μαζί με ένα μπουκέτο λουλούδια και βασιλικό. Αφού στόλιζαν την κέσκα, η οποία ήταν το ενδεικτικό του γάμου, και συμβόλιζε την δημιουργία μιας νέας οικογένειας, πρώτα τη χόρευαν όλοι μαζί, και στη συνέχεια, την τοποθετούσαν στο πιο ψηλό σημείο του σπιτιού, ώστε να μπορούν να τη βλέπουν όλοι και να ξέρουν σε ποιο σπίτι γίνεται ο γάμος.
Πηγή: Το βιβλίο της Θεοδώρας Σπ. Μηνούδη, ΘΡΑΚΗ Αντίλαλοι της Ανατολικής Ρωμυλίας, από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης & Παράδοσης.
«Τρέχουν οι βρύσις, τρέχουν τα νιαρά,
τρέχουν κι οι αρχόντοι να ιδούν
πώς στουλίζουν τη νύφ(η).
Πώς τη στολίζουν και πώς τη σκεπίζουν.
Κέέέέσ(ι), κέέέέσ(ι), ίίίχουχουουου...»
Η κέσκα, ήταν τετράγωνη λευκή μαντίλα, κεντημένη με διάφορα λουλούδια σε ζωηρά χρώματα, όπως: βυσσινί, πράσινο κόκκινο, κίτρινο και καφέ, που σχημάτιζαν ένα στεφάνι γύρω-γύρω και είχε χρωματιστές φούντες δεμένες. Την κρεμούσαν σε ένα κοντάρι, στο οποίο τύλιγαν δίχρωμο στριφτό κορδόνι από μάλλινη κλωστή άσπρη και κόκκινη. Στην κορυφή του κονταριού, στη θέση του σταυρού, έμπηγαν ένα κατακόκκινο μήλο μαζί με ένα μπουκέτο λουλούδια και βασιλικό. Αφού στόλιζαν την κέσκα, η οποία ήταν το ενδεικτικό του γάμου, και συμβόλιζε την δημιουργία μιας νέας οικογένειας, πρώτα τη χόρευαν όλοι μαζί, και στη συνέχεια, την τοποθετούσαν στο πιο ψηλό σημείο του σπιτιού, ώστε να μπορούν να τη βλέπουν όλοι και να ξέρουν σε ποιο σπίτι γίνεται ο γάμος.
Πηγή: Το βιβλίο της Θεοδώρας Σπ. Μηνούδη, ΘΡΑΚΗ Αντίλαλοι της Ανατολικής Ρωμυλίας, από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης & Παράδοσης.
Το φλάμπουρο των Σαρακατσάνων
Το λάβαρο, οι Σαρακατσάνοι το αποκαλούν και φλάμπουρο, ενώ στην Ανατολική Ρωμυλία είναι η γνωστή μας κέσκα, είναι η σημαία του γάμου και συνοδεύει τον γαμπρό στην τελετή του στεφανώματος αλλά και στο γλέντι που ακολουθεί. Είθισται να το κρατά ο Αρχιβλάμης , φίλος του γαμπρού κι από αυτόν να φτάνει στο σπίτι της νύφης και να μένει εκεί μέχρι το γλέντι, όπου και μετά περνάει χέρι το χέρι σε κάθε πρωτοχορευτή για να μην ακουμπήσει ποτέ του κάτω.
Το φτιάχνουν από ξύλο κρανιάς για Στέριωμα και στην κορυφή βάνουν σταυρό για Ευλογία. Το πανί του Φλάμπουρο ποικίλει ανάλογα την περιοχή. Οι Σαρακατσάνοι βάνουν άσπρο ή μπορντώ αφόρετο μαντήλι. Το λάβαρο στολίζεται με κολλήματα και κουδουνάκια και πάνω του κεντιούνται σύμβολα προστασίας του γάμου, σύμβολα της αγάπης και της καλής τύχης, όπως τριαντάφυλλο, σταυρός, φίδι, κορδέλα κτλ. Παρασκευή πριν τον γάμο ράβεται ο Φλάμπουρας. 4 ανύπαντρες τον κρατούν και τα κορίτσια με 3 βελόνια και κλωστές σε άσπρο, κόκκινο και γαλάζιο τον ράβουν αφού πρώτα τον ζαχαρώσουν και καλούδια του δωρίσουν. Όσο ράβεται το φλάμπουρο του τραγουδούν και του χορεύουν και στη συνέχεια το ασημώνουν. Μόλις τελέψουν τα κορίτσια με το ράψιμο καρφιτσώνουν πάνω του τις 3 βελόνες για να μη ματιαστεί ο γάμος και ξεκινά το γλέντι του λάβαρου με τον Αρχιβλάμη πρώτον να το χορεύει για 3 χορούς. Συνηθίζεται επίσης στην κορυφή του να μπήγουν 3 κόκκινα μήλα που συμβολίζουν την Ευγονία και τον Έρωτα. Πολλές φορές τα μήλα αντικαθιστούνται από ρόδια που έχουν τον ίδιο συμβολισμό.
Στη φωτογραφία το λάβαρο του γάμου προέρχεται από το Γλίνος Τρικάλων και αποτελεί «προικώον» της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Είναι ένα σπάνιο κομμάτι του περασμένου αιώνα κι έχει πάνω του ως παράσταση την εικόνα του Αγίου Γεωργίου ως καβαλάρη.
Πηγή: Λένα Σαββίδου, http://mikripatrida.blogspot.gr/2012/03/blog-post_09.html
Το φτιάχνουν από ξύλο κρανιάς για Στέριωμα και στην κορυφή βάνουν σταυρό για Ευλογία. Το πανί του Φλάμπουρο ποικίλει ανάλογα την περιοχή. Οι Σαρακατσάνοι βάνουν άσπρο ή μπορντώ αφόρετο μαντήλι. Το λάβαρο στολίζεται με κολλήματα και κουδουνάκια και πάνω του κεντιούνται σύμβολα προστασίας του γάμου, σύμβολα της αγάπης και της καλής τύχης, όπως τριαντάφυλλο, σταυρός, φίδι, κορδέλα κτλ. Παρασκευή πριν τον γάμο ράβεται ο Φλάμπουρας. 4 ανύπαντρες τον κρατούν και τα κορίτσια με 3 βελόνια και κλωστές σε άσπρο, κόκκινο και γαλάζιο τον ράβουν αφού πρώτα τον ζαχαρώσουν και καλούδια του δωρίσουν. Όσο ράβεται το φλάμπουρο του τραγουδούν και του χορεύουν και στη συνέχεια το ασημώνουν. Μόλις τελέψουν τα κορίτσια με το ράψιμο καρφιτσώνουν πάνω του τις 3 βελόνες για να μη ματιαστεί ο γάμος και ξεκινά το γλέντι του λάβαρου με τον Αρχιβλάμη πρώτον να το χορεύει για 3 χορούς. Συνηθίζεται επίσης στην κορυφή του να μπήγουν 3 κόκκινα μήλα που συμβολίζουν την Ευγονία και τον Έρωτα. Πολλές φορές τα μήλα αντικαθιστούνται από ρόδια που έχουν τον ίδιο συμβολισμό.
Στη φωτογραφία το λάβαρο του γάμου προέρχεται από το Γλίνος Τρικάλων και αποτελεί «προικώον» της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Είναι ένα σπάνιο κομμάτι του περασμένου αιώνα κι έχει πάνω του ως παράσταση την εικόνα του Αγίου Γεωργίου ως καβαλάρη.
Πηγή: Λένα Σαββίδου, http://mikripatrida.blogspot.gr/2012/03/blog-post_09.html